Pranayakaalam by Anil Panachooran
ഒരു കവിത കൂടി ഞാൻ എഴുതി വയ്ക്കാം
എന്റെ കനവില് നീ എത്തുമ്പോൾ ഓമനിക്കാൻ
ഒരു മധുരമായെന്നും ഓർമ്മ വയ്ക്കാൻ
ചാരുഹൃദയാഭിലാഷമായ് കരുതി വയ്ക്കാൻ
കനലായി നീ നിന്നെരിഞ്ഞൊരാ നാളിലെൻ
അറകൾ നാലറകൾ നിനക്കായ് തുറന്നു
നറു പാൽക്കുടം ചുമന്നെത്രയോ മേഘങ്ങൾ
മനമാറുവോളം നിറമാരി പെയ്തു
കറുകത്തടത്തിലെ മഞ്ഞിൻ കണം തൊട്ട്
കണ്ണെഴുതുമാ വയൽ കിളികൾ
ഓളം വകഞ്ഞെത്തുമോടിവള്ളത്തിനെ
കാറ്റുമ്മ വച്ചൊന്നു പാടി
ഒരു വിളിപ്പാടകലെ നില്ക്കും ത്രിസന്ധ്യകൾ
അവിടെ കുട നിവർത്തുമ്പോൾ
ഒടുവിലെൻ രാഗത്തിൽ നീയലിഞ്ഞു
ഞാനൊരു ഗാനമായ് പൂ പൊലിച്ചു
നാട്ടുവെളിച്ചം വഴിവെട്ടിയിട്ടൊരീ
ഉഷമലരി പൂക്കുന്ന തൊടിയിൽ
മൺതരികളറിയാതെ നാം നടന്നു
രാവിൻ നീലവിരി നമ്മെ പൊതിഞ്ഞു
ഹൃദയമാമാകാശ ചരിവിലാ താരകം
കൺചിമ്മി നമ്മെ നോക്കുമ്പോൾ
ഒരു മാത്ര കൂടി നീ ഇവിടെ നിന്നാൽ
ഞാൻ ജനിമൃതികളറിയാതെ പോകും
Oru kavitha koodi njaan ezhuthi vaykkaam
ente kanavil nee ethumbol omanikkaan
Oru madhuramaayennum oormma vaykkaan
chaaru hrudhayaabhilaashamaai karuthi vaykkaan..