Njanitha Viramippu – Edappally Raghavan Pillai-ഞാനിതാ വിരമിപ്പൂ- ഇടപ്പള്ളി രാഘവൻ പിള്ള

Njanitha Viramippu By Edappally Raghavan Pillai

മാപ്പെനിക്കേകൂ ഭദ്രേ! മാമകസങ്കേതപ്പൂ-ന്തോപ്പിലെന്നെന്നും നിൽക്കും സുന്ദരവാസന്തികേ!
ഒറ്റവാക്കെനിക്കില്ലിന്നുത്തരമോതാൻ, നിൽക്കാ-
തുദ്ഗമിച്ചിടുമെന്റെ കണ്ണുനീരുറവെന്യേ.
താന്തനായ്, തണലിനും താങ്ങിനുമതീതനായ്,
ഭ്രാന്തനായനാദ്യന്ത ജീവിതാധ്വാവിൻ മദ്ധ്യേ
മൂകമായ്ക്കിടന്നൊരെൻ ജീവനിൽ പ്രേമപ്പുതു-
പ്പൂവിരിപ്പുണ്യാഹസ്സിൻ പുഞ്ചിരി പകർത്തിയും,
“ഉത്സവമുല്ലാസദം ജീവിതം,” ഏവം പാടി
മത്സിരാപ്രവാഹത്തിൽ പൊന്തിരയിളക്കിയും
ലോകത്തിനജ്ഞാതമായീ മണൽപ്പുര തന്നിൽ,
ത്യാഗദേവതേ, നിത്യനർത്തനം നടത്തി നീ!
അന്യനുമഭ്യസൂയചേർത്തിടും വിധത്തിലീ
മന്നിൽ നിന്നെന്നേയ്ക്കുമായെന്നെയുമുയർത്തി നീ!
പകലിൻ പകുതിയിൽ പാതിരാവിനെക്കണ്ടു
പതറിപ്പകച്ചു ഞാൻ നോക്കുന്നു നിരുന്മേഷം!
അസ്വാസ്ഥ്യമലതല്ലുമന്തരരംഗത്തിൻ തപ്ത-
നിശ്വാസം പാളിക്കുന്നെൻ പട്ടടച്ചന്തീയയ്യോ!
ഇരുളാണിരുളെങ്ങുമെങ്ങനെ തുടരും ഞാ-
നിനിയും തീർക്കേണ്ടൊരെൻ തീർത്ഥയാത്രതൻ ശേഷം!
മാർഗ്ഗദർശനം ചെയ്യാനേന്തിയ മണിദീപം
മാറ്റിനിർത്തിയതെന്തെൻ സ്വാർത്ഥാന്ധകാരത്തെത്താൻ!
കാറ്റുവന്നൂതിക്കെടുത്തീടാതെ വസ്ത്രാഞ്ചലാൽ
കാത്തു ഞാൻ സൂക്ഷിക്കയാൽ കെട്ടിതദ്ദീപാങ്കുരം!
ജീവിതമിനിയും ഞാൻ പേറിലും ത്യജിക്കിലു-
മീവിധം കരയുവാനുള്ളതാം തവ ജന്മം!….
അമിതോല്ലാസപ്രദമായ നിൻ മുഖം മേലിൽ
സമുദായത്തിൻ വെറും സംശയമിരുളിക്കും!
ഞാനശക്തനാണതു കാണുവാ, നവസാന-
ഗാനവും പാടാം; പാപപങ്കിലം മമ ജന്മം!
വിണ്ണിനെക്കാട്ടിത്തന്ന നിൻമുഖത്തൊഴിയാത്ത
കണ്ണുനീരർപ്പിച്ച ഞാനെന്നെന്നും കൃതഘ്നൻതാൻ;
പുരുഷത്വത്തിൻ വെറും പര്യായഭേദംമാത്രം
പുരുഷൻ-ക്ഷമിക്കണേ-ഞാനിതാ വിരമിപ്പൂ!…