Vyloppilli Sreedharan Menon
Malayalam Poem Oonjaalil Written by Vyloppilli
ഒരു വെറ്റില നൂറുതേച്ചു നീ തന്നാലുമീ -
ത്തിരുവാതിരരാവു താംബൂലപ്രിയയല്ലോ
മഞ്ഞിനാൽ ചൂളീടിലും മധുരം ചിരിക്കുന്നു
മന്നിടം; നര ചൂഴും നമുക്കും ചിരിക്കുക !
മാമ്പൂവിൻ നിശ്വാസമേറ്റോർമകൾ മുരളുമ്പോൾ
നാം പൂകുകല്ലീ വീണ്ടും ജീവിത മധുമാസം!
മുപ്പതുകൊല്ലം മുമ്പ് നീയുമീ മന്ദസ്മിത -
മുഗ്ധയാം പൊന്നാതിരമാതിരിയിരുന്നിപ്പോൾ
ഇതുപോലൊരു രാവിൽത്തൂമഞ്ഞും വെളിച്ചവും
മധുവുമിറ്റിറ്റുമീമുറ്റത്തെ മാവിൻചോട്ടിൽ
ആരുമേ കാണാതിരുന്നുഴിഞ്ഞാലാടീലേ നാം
നൂറുവെറ്റില തിന്ന പുലരി വരുവോളം
ഇന്നുമാ മുത്തുമാവിന്നോർമ്മയുണ്ടായീ പൂക്കാ -
നുണ്ണിത്തൻ കളിമ്പമൊരുഞ്ഞാലുമതില്കെട്ടി
ഉറക്കമായോ നേർത്തേയുണ്ണിയിന്നുറങ്ങട്ടെ,
ചിരിച്ചു തുള്ളും ബാല്യം ചിന്ത വിട്ടുറങ്ങട്ടെ
പൂങ്കിളി കൗമാരത്തിന്നിത്തിരി കാലം വേണം
മാങ്കനികളിൽനിന്നു മാമ്പൂവിലെത്തിച്ചേരാൻ.
വീശുമീ നിലാവിന്റെ വശ്യശക്തിയാലാകാം
ആശയൊന്നെനിക്കിപ്പോൾത്തോന്നുന്നു,മുന്നെപ്പോലെ
വന്നിരുന്നാലും നീയീയുഴിഞ്ഞാൽപ്പടിയിൽ, ഞാൻ
മന്ദമായ്ക്കാല്ലോലത്തെത്തെന്നൽപോലാട്ടാം നിന്നെ
ചിരിക്കുന്നുവോ? കൊള്ളാം യൗവനത്തിന്റേതായ്, ക -
യ്യിരിപ്പുണ്ടിന്നും നിനക്കാമനോഹരസ്മിതം!
അങ്ങനെയിരുന്നാലും,ഈയൂഞ്ഞാൽ പടിയിന്മേൽ -
ത്തങ്ങിനാ ചെറുവള്ളിത്താലിപോലിരുന്നാലും!
കൃശമെൻ കൈകൾക്കു നിന്നുദരം മുന്നേപ്പോലെ,
കൃതസന്തതിയായി സ്ഥൂലയായ് നീയെങ്കിലും.
നമ്മുടെ മകളിപ്പോൾ നൽകുടുംബിനിയായി
വൻപെഴും നഗരത്തിൽ വാഴ്കിലും സ്വപ്നം കാണാം
ആതിരപ്പെണ്ണിന്നാടാനമ്പിളി വിളക്കേന്തൂ -
മായിരംകാല്മണ്ഡപമാകുമീ നാട്ടിൻപുറം!
ഏറിയ ദുഖത്തിലും ജീവിതോല്ലാസത്തിന്റെ
വേരുറപ്പിവിടെപ്പോൽക്കാണുമോ വേറെങ്ങാനും ?
പാഴ്മഞ്ഞാൽ ചൂളീടിലും പഞ്ഞത്താൽ വിറയ്ക്കിലും
പാടുന്നു, കേൾപ്പീലേ നീ ?പാവങ്ങളയൽ സ്ത്രീകൾ ?
പച്ചയും ചുവപ്പുമാം കണ്ണുമായ്, പോരിൻ വേട്ട -
പക്ഷിപോലതാ പ്പാറിപ്പോകുമാ വിമാനവും
ഒരു ദുസ്വപ്നം പോലെ പാഞ്ഞുമാഞ്ഞുപോ,മെന്നാൽ
തിരുവാതിരത്താര്തത്തീക്കട്ടെയെന്നും മിന്നും
മാവുകൾ പൂക്കും മാനത്തമ്പിളി വികസിക്കും
മാനുഷർ പരസ്പരം സ്നേഹിക്കും,വിഹരിക്കും
ഉയിരിൻ കൊലക്കുടക്കാക്കാവും കയറിനെ -
യുഴിഞ്ഞാലാക്കിത്തീർക്കാൻ കഴിഞ്ഞതല്ലേ ജയം!
ആലപിക്കുക നീയുമതിനാൽ മനം നൃത്ത-
ലോലമക്കുമഗഗാനം കല്യാണീ കളവാണീ
പണ്ടുനാളെപ്പോലെന്നെ പ്പുളകം കൊള്ളിച്ചു നിൻ
കണ്ഠനാളത്തിൽ സ്വർണക്കമ്പികൾ തുളുമ്പവേ,
മെല്ലവേ നീളും പാട്ടിന്നീരടികൾ തഞ്ഞൂഞ്ഞാൽ-
വള്ളിയിലങ്ങോട്ടിങ്ങോട്ടെൻ കരളാടീടവേ,
വെൺനര കലർന്നവളല്ല നീയെൻ കണ്ണിന്നു
കണ്വമാമുനിയുടെ കന്യ'യാമാരോമലാൾ ,
പൂനിലാവണി മുറ്റമല്ലിതു, ഹിമാചല -
സാനുവിൻ മനോഹര മാലിനീനദീതീരം ;
വ്യോമമല്ലിതു സോമാതാരകാകീർണം, നിന്റെ -
യോമന വനജ്യോത്സ്ന പൂത്തുനിൽക്കുവതല്ലോ.
നിഴലല്ലിതു നീളെപ്പുള്ളിയായ് മാഞ്ചോട്ടിൽ,നീ -
ന്നിളമാൻ ദീര്ഘാപാംഗൻ വിശ്രമിക്കുകയത്രേ!
പാടുക, സർവാത്മനാ ജീവിതത്തിനെ സ്‌നേഹി -
ച്ചീടുവാൻ പഠിച്ചൊരീ നമ്മുടെ ചിന്താന്ന്മാദം
ശുഭ്രമാം തുകിൽത്തുമ്പിൽപ്പൊതിഞ്ഞുസൂക്ഷിക്കുമീ -
യപസരോവധു, തിരുവാതിര , തിരിക്കവേ
നാളെ നാം നാനാതരം വേലയെക്കാട്ടും പകൽ -
വേളയിൽ ക്ഷീണിച്ചോർമ്മിച്ചന്തരാ ലജ്ജിക്കുമോ ?
എന്തിന് ? മർതത്യായുസ്സിൽ സാരമായതു ചില
മുന്തിയ സന്ദർഭങ്ങൾ -അല്ല മാത്രകൾ-മാത്രം.
ആയതിൽ ചിലതിപ്പോലാടുമേയൂഞ്ഞാലെണ്ണി
നീയൊരു പാട്ടുംകൂടിപ്പാടിനിർത്തുക, പോകാം.
English Summary: This Malayalam Poem Oonjaalil is Written by Vyloppilli. This page also contains the oonjalil kavitha summary in Malayalam. Vyloppilli Sreedhara Menon was an Indian poet of Malayalam literature. Known for his works such as Kudiyozhikkal, Kannikkoythu, Panthangal, Harijanagalude Pattu, Krishnaastami, Patayaalikal, Oonjaalil and Mambazham. Menon was the founder president of the Purogamana Kala Sahitya Sangham, an organization of Kerala-based artists, writers and art and literature enthusiasts.
