ജീവിതം ചിലര്ക്ക് പലതും നിഷേധിക്കും. എന്നാല് നന്ദിത ജീവിതത്തിന് പലതും നിഷേധിച്ചാണ് കടന്നു പോയത്. എഴുതാന് ബാക്കി വെച്ച വരികളായും, കൊടുക്കാതെ ഹൃദയത്തിന്റെ ഒരു കോണില് സൂക്ഷിച്ച സ്നേഹമായും, പിടിതരാത്ത മരണത്തിന്റെ ദുരൂഹതയായും. പലതും ബാക്കി വെച്ച്. ഇരുട്ടിലേക്ക് എന്നും പ്രകാശിച്ചിരുന്ന ആ കവയിത്രി തന്റെ തൂലികയുമായി കടന്നുപോയിട്ട് 22 വര്ഷമായി.
വിങ്ങുന്ന പ്രണയവും മരണത്തിന്റെ ഗന്ധവുമാണ് നന്ദിതയുടെ കവിതകള്ക്ക്. കോളേജ് വരാന്തകളിലെ ചുവരുകളില് കോറിയിട്ട വരികളില് പലതും നന്ദിതയുടേതാണ്. പ്രണയത്തിനും മരണത്തിനും മനോഹരമായ കാവ്യഭാഷ നല്കിയ കവയിത്രിയായിരുന്നു നന്ദിത.
ജീവിതത്തോട് ഇത്രയേറെ മമതയുണ്ടായിരുന്ന നന്ദിത ജീവിതത്തിന്റെ ഏതു ഘട്ടത്തില് വെച്ചാണ് മരണവുമായി പ്രണയത്തിലായതെന്ന് സഹപ്രവര്ത്തകര്ക്കോ സുഹൃത്തുകള്ക്കോ അറിയില്ല. അതോ മരണത്തിന് നന്ദിതയോട് അസൂയയായിരുന്നോ? ഏറെ പരാജയപ്പെടുത്താന് ശ്രമിച്ചിട്ടും പുഞ്ചിരിയോടെ മാത്രം ജീവിതത്തെ സ്വീകരിച്ച നന്ദിതയോട് മരണം അതിന്റെ കറുത്ത ചിറകുകള് വിരിച്ച് പ്രണയിക്കുകയായിരുന്നോ?
നന്ദിതയുടെ കവിതകൾ
എന്റെ ജന്മദിനം എന്നെ അസ്വസ്ഥമാക്കുന്നു – നന്ദിത Ente Janmadinam Enne Aswasthamaakkunnu – Nanditha
വീണ്ടും മൗനം ബാക്കി – നന്ദിത Veendum Mounam Baakki – Nanditha
കുറ്റസമ്മതം – നന്ദിത Kuttasammatham – Nanditha
ഉഷ്ണമാപിനികളിലൂടെ ഒഴുകുന്ന രക്തം – നന്ദിത Ushnamaapinikaliloode Ozhukunna Raktham – Nanditha
കാറ്റ് ആഞ്ഞടിക്കുന്നു – നന്ദിത Kaattu Aanjadikkunnu – Nanditha
പങ്കു വെക്കുമ്പോള് – നന്ദിത Pankuvekkumbol – Nanditha
എന്റെ വൃന്ദാവനം – നന്ദിത Ente Vrundhavanam – Nanditha
നീ ചിന്തിക്കുന്നു – നന്ദിത Nee Chindhikkunnu – Nanditha
പിന്നെ നീ മഴയാകുക – നന്ദിത Pinne Nee Mazhayaakuka – Nanditha
ശിരസ്സുയര്ത്താനാവാതെ – നന്ദിത Shirassuyarthaanaakathe – Nanditha
നരച്ച കണ്ണുകളുള്ള പെണ്കുട്ടി – നന്ദിത Naracha Kannulla Penkutti – Nanditha
Thanks for Sharing. Good one.